Noclegi Wrocław

Wrocław to stolica Dolnego Śląska oraz czwarte pod względem liczby ludności miasto w Polsce. Miasto leży w południowo zachodniej Polsce na Nizinie Śląskiej, nad rzeką Odrą, charakterystyczną cechą jest ogromna ilość mostów, we Wrocławiu jest ich ponad 100 - najwięcej ze wszystkich polskich miast. Przez miasto przepływa aż 5 rzek (Odra oraz cztery jej dopływy: Bystrzyca, Oława, Ślęza i Widawa). Charakterystyczna dla miasta jest również duża ilość terenów zielonych. W położonym w centrum miasta Parku Szczytnickim znajduje się Ogród Japoński, ponadto w mieście jest Ogród Botaniczny oraz najstarszy w Polsce - założony w 1865 roku Ogród Zoologiczny. Stolica Dolnego Śląska należy też do najstarszych polskich miast co odzwierciedla duża ilość zabytków. Najstarsza część miasta to Ostrów Tumski, pamiętający czasy średniowiecza. Wrocław to ważny ośrodek akademicki oraz kulturalny. Uniwersytet Wrocławski należy do najbardziej cenionych uczelni w kraju podobnie jak Politechnika Wrocławska czy Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Łącznie w mieście znajduje się 10 wyższych uczelni państwowych oraz kilkanaście niepaństwowych. Nie brakuje również obiektów kulturalnych, w stolicy Dolnego Śląska znajdują się muzea, teatry, kina i galerie. Do najsłynniejszych atrakcji należy Panorama Racławicka z panoramicznym obrazem o wymiarach: 120x15 metrów, przedstawiającym bitwę pod Racławicami.

Swoim nieodpartym urokiem od XIII wieku przyciąga wrocławski rynek wraz z najpiękniejszym ratuszem w Polsce. Panuje tu nieustanny ruch, co przyczynia się do powstania uroczych kafejek, restauracji, pubów i dyskotek. Zabudowę otaczającą Rynek stanowią budynki pochodzące z różnych epok historycznych. Centralną część Rynku zajmuje blok śródrynkowy, składający się z Ratusza, Nowego Ratusza oraz licznych kamienic. Rynek tworzy układ urbanistyczny wraz z przekątniowo przyległymi placem Solnym oraz placem wokół kościoła św. Elżbiety. Do Rynku prowadzi 11 ulic. Wspomniany ratusz zdobi centrum Wrocławia od przełomu XIV I XV wieku. Zachodnia strona Rynku, zwana Stroną Siedmiu Elektorów, posiada najwięcej zachowanych oryginalnych zabytków - renesansowych i manierystycznych kamienic na zrębie gotyckim, gdyż II wojnę światową przetrwała prawie nieuszkodzona. Każda działka posiada swoją historyczną nazwę, zwykle związaną z atrybutem umieszczonym niegdyś na elewacji kamienicy lub losami miejsca, np. Pod Gryfami, Pod Błękitnym Słońcem, Stary Ratusz. W 2000 roku powstała fontanna zwana "zdrojem" od nazwiska jednego z jej gorących zwolenników. Północno-zachodni narożnik Rynku zajmują dwa (a właściwie trzy) maleńkie dawne domki altarystów (opiekunów ołtarza), pozostałość domów otaczających niegdyś zamkniętym wieńcem cmentarz kościoła św. Elżbiety, połączone łękiem bramnym, żartobliwie nazywane Jasiem i Małgosią

Dominującym akcentem w architekturze Starego Miasta jest barokowy gmach Uniwersytetu Wrocławskiego, zwrócony swoją długą na 171 m fasadą w stronę Odry. Jego sylwetka architektoniczna, wzbogacona wspaniałym wystrojem rzeźbiarskim i malarskim, zaliczana jest do najcenniejszych zabytków okresu baroku w Polsce i Europie. Na pierwszym piętrze mieści się Aula Leopoldina, która zachwyca swym wnętrzem po przez barwne malowidła i złocenia, a także mnóstwem rzeźb. Warto też zobaczyć Salę muzyczną z polichromniami oraz licznymi zdobieniami. Gmach również posiada Wieżę matematyczną wraz z tarasem widokowym. Od XII w. zlokalizowany był tu zespół lewobrzeżnej warowni i zamek książęcy Piastów. Po śmierci Henryka VI, zamek przechodzi w posiadanie władców czeskich a potem Habsburgów. Władysław Jagiellończyk w 1505 r. wydał w Budzie dokument fundacyjny dla uczelni we Wrocławiu, ale nie został on potwierdzony przez papieża Juliusza II, wskutek protestu Uniwersytetu Krakowskiego. Kolegium Jezuickie. Zamek wrocławski podupadał aż do dnia, kiedy to cesarz Leopold I zdecydował się go przekazać w użytkowanie jezuitom. Na terenie zamku założyli kościół i szkołę na poziomie wyższym, która dzięki nowym programom wychowania i nauczania zyskała dużą popularność, ale i sporą niechęć protestanckich mieszczan. Zamek otrzymany na własność w 1670 r., szybko okazał się zbyt mały na potrzeby szkoły. Starania o utworzenie uniwersytetu podjął rektor Fryderyk Wolf von Lüdinghausen, wychowany na dworze króla polskiego Jana Kazimierza Wazy. 21 października 1702 r. cesarz podpisał w Wiedniu Złotą Bullę fundacyjną Wrocławskiego Uniwersytetu, którego patronem został św. Leopold, jednocześnie patron fundatora. Uczelnia posiadała 2 fakultety: filozoficzny i teologiczny (katolicki). Ze względu na regułę zakonu nie wykładano prawa i medycyny. W maju 1945 r. grupa polskich naukowców przejęła gmach główny w stanie ogólnej dewastacji, a już w listopadzie odbył się pierwszy wykład. Uniwersytet posiadał 6 wydziałów, z których kolejno odłączały się i usamodzielniały jako wyższe uczelnie Akademia Medyczna, Politechnika, Akademia Rolnicza. W wyniku dalszych reorganizacji utworzono istniejące do dziś wydziały: Filologiczny, Filozoficzno-Historyczny, Prawa i Administracji, Nauk Przyrodniczych oraz Matematyki, Fizyki i Chemii. Rok 1980 przyniósł powrót do autonomii i samorządności uczelni, uległy zmianom zasady organizacji badań naukowych i dydaktyki, dzięki którym Uniwersytet we Wrocławiu utrwalił swoją wysoką rangę wśród uczelni w kraju. W roku 2002 Uniwersytet Wrocławski obchodził Trzechsetlecie swego istnienia.

Od 1947 roku na bazie części zbiorów lwowskiego Ossolineum, którą udało się Polsce odzyskać od władz ZSRR, reaktywowano Bibliotekę Ossolineum we Wrocławiu. Od 1953 roku, czyli od momentu ustanowienia Polskiej Akademii Nauk, Biblioteka i Wydawnictwo Ossolineum weszły w skład placówek tejże Akademii jako dwie odrębne instytucje. Ta ogromna biblioteka wraz z pięknym dziedzińcem mieści się w dawnym barokowym klasztorze krzyżowców. W Ossolineum zgromadzono jeden z największych w Polsce zbiorów bezcennych rękopisów i starodruków. Kolekcja składa się m.in. z rękopisu "Pana Tadeusza", rękopisu Fredry, Sienkiewicza, Żeromskiego, Kasprowicza czy Reymonta. Również zaszczytne miejsce w bibliotece ma starodruk "Wizerunek własny żywota człowieka poczciwego" autorstwa Mikołaja Reja. Znajdują się tu nie tylko dzieła z gatunku literatury, ale także wielka kolekcja monet Piastów Śląskich.

Panorama Racławicka to wielkie malowidło stworzone przez Wojciecha Kossaka i malarza ze Lwowa - Jana Styka, który był pomysłodawcą dzieła. Powstało ono w latach 1893 - 1894 we Lwowie dla upamiętnienia setnej rocznicy Insurekcji Kościuszkowskiej i bitwy z 4 kwietnia1794 r. pod Racławicami i miało być pokrzepieniem serc zniewolonego, polskiego narodu. W 1946 r. dzieło wraz z innymi zbiorami Ossolineum przeniesiono do Wrocławia. Jest to jedno z niewielu takich dzieł w świecie, a jedyne powstałe i zachowane w kraju. Na specjalnie zespolonym płótnie o wymiarach 15 x 114m umieszczonym w utworzonej dla niego rotundzie przedstawiono batalistyczne sceny toczonej w XVIII w. bitwy pomiędzy wojskami powstańczymi, którymi dowodził Tadeusz Kościuszko, a wojskami rosyjskimi pod wodzą gen. Tormasowa. Oglądając Panoramę Racławicką można odnieść wrażenie realistycznego uczestniczenia w namalowanym wydarzeniu, gdyż widz zewsząd otoczony jest scenami bitwy.

Ostrów Tumski to najstarsza, zabytkowa część miasta położona na wyspach Odry nazywanych ostrowami. Gród powstał ok. X w. i był siedzibą pierwszych Piastów, w XIII stuleciu zbudowano mury obronne i tym samym gród stał się zamkiem, który jednak niedługo potem stracił znaczenie głównej, książęcej siedziby i został sprzedany wraz z całym Ostrowem Tumskim władzom kościelnym (1315 r.) i zburzony na przełomie XV i XVI w. Jedyną pozostałością po zamkowych budowlach jest niewielki, gotycki kościółek św. Marcina. Zniszczony prawie doszczętnie podczas II wojny odbudowany został w latach 1957 - 1960 z przywiązaniem wagi do piastowskiego charakteru i tradycji tej części miasta. Kolegiata św. Krzyża i św. Bartłomieja jest kolejnym gotyckim kościołem na wrocławskim Ostrowie Tumskim powstałym na przełomie XIII i XIV w. Jest to wysoka, dwukondygnacyjna budowla, posiadająca rzadko spotykane w polskiej architekturze gotyku elementy. W części dolnej mieści się kościół św. Bartłomieja, zaś w górnej, właściwej, kościół św. Krzyża. Nad Ostrowem Tumskim górują dwie wieże gotyckiego kościoła - Archikatedry św. Jana Chrzciciela, której początki sięgają X w., kiedy to w tym miejscu wybudowano pierwszy murowany kościół. Na przestrzeni wieków był niszczony pożarami i przebudowywany. Podczas oblężenia Wrocławia przez Armię Czerwoną w 1945 r. zniszczeniu uległo prawie 70% budowli. W 1991 roku zakończono odbudowę Katedry stawiając na wieżach, zwieńczające je dwa 37-metrowe hełmy. Ostrów Tumski łączy się Mostem Tumskim z Wyspą Piasek. Ten dwuprzęsłowy, stalowy most powstał w 1889 r. na miejsce mostu drewnianego, który oddzielał część miejską od kościelnej na Ostrowie Tumskim.

Park Szczytnicki jest jednym z największych parków krajobrazowych miasta. Na powierzchni ok. 100ha znajduje się wiele ciekawych okazów drzew i krzewów. Szczególnie interesujący i malowniczy jest Ogród Japoński wydzielony na terenie Parku. Powstał on podczas Światowej Wystawy w 1913 r. jednak po jej zakończeniu zabrano wiele elementów wypożyczonych Ogrodowi na ten czas. W 1994 r. postanowiono przywrócić świetność Japońskiego Ogrodu. Dzięki pracy japońskich ogrodników i architektów krajobrazu utworzono ogród odpowiadający w każdym szczególe japońskiej sztuce kompozycji. Rośliny, kamienne detale, ścieżki, oczka i kaskady wodne tworzą bardzo zharmonizowaną kompozycję piękną o każdej porze roku.

Ogród botaniczny to oaza spokoju położona jest częściowo na Ostrowie Tumskim w sąsiedztwie gotyckich kościołów. Jest on najstarszym, po krakowskim ogrodem botanicznym w kraju. Powstał on w 1811 r. jako zakład naukowy tutejszego Uniwersytetu, w którym gromadzono i badano rośliny rodzime jak i sprowadzane z różnych części świata. Niestety podczas II wojny światowej zniszczono całkowicie kolekcję roślin szklarniowych, a Niemcy urządzili w Ogrodzie stanowiska artylerii przeciwlotniczej. W latach 50-tych XX w. odbudowywano Ogród i uzupełniano kolekcje roślinności. Obecnie w Ogrodzie oglądać można ponad 11,5 tys. gatunków i odmian roślin szklarniowych i gruntowych. Znajdują się tu bogate zbiory roślin z rodziny wrzosowatych, sukulentów oraz roślinności wodnej i błotnej. Centralną część Ogrodu zajmuje dział systematyki roślin, gdzie stoi pomnik szwedzkiego botanika Karola Linneusza. Jest też część z roślinami górskimi i skalnymi tzw. Alpinarium, a także arboretum z drzewami i krzewami umiarkowanej strefy Europy, Azji i Ameryki. Rośliny tropikalne i subtropikalne prezentowane są w szklarniach, a w okresie letnim niektóre gatunki eksponowane są na zewnątrz. Ogród służy nie tylko studentom Uniwersytetu do prowadzenia badań naukowych, jest on też miejscem odpoczynku wielu mieszkańców miasta i miłośników przyrody.